میگفت افغانی و ساکن افغانستان است که برای منبر در دهه ی محرم به ایران آمده. هیأت افغانی های باقرآباد تهران که مرکز تجمع افغانیهاست نیز آمده بودند. بعداز منبر یک مداح افغانی پشت میکرفون نوحه را شروع کرد. با ته لهجه ی افغانی و صدای بسیار زیبا. جمله ی آخر نوحه اش پریشان بود که آنرا پَرٍیْشان میخواند. تقریبا همه ی آن جمعیت در جنگ و دوران اشغال کمونیستی و طالبانی دنیا آمده بودند. ادامه در وبلاگ محمد علی ابطحی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر