سیورن بلانشه پیش از هر چیز یک عاشق سینما بود. عشقی که او را از فرانسه تا الجزایر، از ویتنام تا صربستان و از کلمبیا تا کابل کشاند؛ عشق شورانگیزی که پایانی تراژیک و تلخ داشت. فلمساز 67 ساله ی فرانسوی تمام عمر تلاش کرد تا این عشق بی پروا به سینما را در میان دیگر مردمان جهان نیز گسترش دهد. او در سال 2006 مدرسه ی سینمایی «آتلیه وران» را در کابل بنیاد نهاد و از آن سال بدین سو بیش از 30 بار به افغانستان سفر کرد. روز پنجشنبه 25 فبروری وقتی از پاریس به کابل آمد؛ هیچ گاه فکر نمی کرد که این آخرین سفرش باشد؛ اما در کابل شهر مرگ و مصیبت هیچ چیزی قابل پیشبینی نیست. او فردای آن روز در حادثه ی تروریستی مرکز شهر، در کنار پانزده تن دیگر توسط طالبان به قتل رسید. سیورن بلانشه مردی که جانش را در راه سینما فدا کرد، یک شهید سینمای افغانستان است. او جان تازه یی به سینمای افغانستان دمید، نگاه ما را به سینمای مستند تغییر داد، سبک مستندسازی «سینما وریته» را به افغانستان معرفی کرد و شاگردان زیادی را در این راه آموزش داد. او رفت اما میراث بزرگی از خود بر جای گذاشت.
ادامه را در دوشنبه ها بخوانید...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر