رشد وبلاگ نویسی میان روزنامه نگاران، شاعران و داستان نویسان و به طور کلی اهل قلم افغانستان در سالهای اخیر ابعاد چشمگیری یافته است. عمده مجله این هفته کنکاشی است در این عرصه. در ادامه از جایزه ادبی سیمرغ می شنویم و نگاهی خواهیم داشت به ساخت یک آهنگ تازه بر شعری با مفاهیم سیاسی و اجتماعی.
از زمانی که نخستین وبلاگها در اوایل دهه 80 خورشیدی سربرآورد زمان زیادی نمی گذرد، اما طی این مدت کار وبلاگ نویسی، هم در داخل افغانستان و هم در بیرون از آن، همزمان با افزایش دسترسی به اینترنت، گسترش زیادی داشته و برای هزاران مخاطب در فضای مجازی اینترنت مجال تازه ای برای سخن گفتن و سخن شنیدن فراهم آورده است. در وبلاگها همه چیز را می توان یافت: از شعر و ادبیات گرفته تا خاطره و داستان و از خبر گرفته تا تحلیل و مسایل اجتماعی.
وبلاگ نویسی، فضای رسانه ای افغانستان را نیز جلوه متفاوتی بخشیده و بسیاری از موانع و تابوها را به چالش گرفته است. سیر تحول در روند وبلاگ نویسی میان روزنامه نگاران و اهل قلم افغانستان را با چند روزنامه نگار به بحث می گیریم: عزیز حکیمی در بریتانیا، زهره نجوا و زهرا سادات در کابل و بتول محمدی در بامیان.
بتول محمدی می گوید که وقتی وارد بامیان شد، به این نتیجه رسید که باید با وبلاگ نویسی، وضعیت و شرایط آنجا را برای دیگران بیان کند و اکنون به نظر وی بامیان از دریچه دید وبلاگ نویسان آن برای همگان معرفی شده است.
به نظر عزیز حکیمی، رشد وبلاگ نویسی میان افغانها در داخل و بیرون این کشور رشد سریعی داشته است. طرح بسیاری از موضوعات در وبلاگها به تدریج باعث شده که رسانه به طرح مسایلی بپردازند که در شرایط عادی از پرداختن به آنها خودداری می شود.
زهره نجوا بر این باور است که وبلاگ نویسی فضای تازه ای را در اختیار جوانان قرار داده تا درک و برداشت خود را از جامعه و آنچه در آن می گذرد، بدون اعمال سانسور بیان کنند. همین امر تأثیر زیادی بر فضای رسانه در افغانستان گذاشته است.
زهرا سادات می گوید که اگرچه وبلاگ نویسی تجربه تازه ای برای جوانان افغانستان است، اما رشد آن در یک مدت زمانی کوتاه قابل توجه بوده و آنان احساس می کنند که بدون این که با محدودیتهایی مواجه باشند، می توانند حرف خود را بزنند.
در ادامه مجله از جایزه ادبی سیمرغ می شنویم که اخیراً مهلت ارسال آثار برای دریافت آن تمدید شده است. تاکنون صدها مقاله از نویسندگانی در ایران، افغانستان، تاجیکستان و فارسی زبانان از دیگر نقاط جهان به دبیرخانه این جشنواره رسیده است. روح الامین امینی شاعر و از دست اندرکاران جایزه ادبی سیمرغ درباره کم و کیف آن می گوید، این جایزه ادبی را بنیاد آرمانشهر درنظر داشته است که به مناسبت روز جهانی صلح برگزاری کند، و به همین از اهل قلم درخواست شده است تا مطالبی را که در ستایش صلح و در نفرت از جنگ است برای این مرکز بفرستند.
در پایان برنامه یک آهنگ تازه می شنویم، آهنگی که وحید قاسمی آوازخوان و هنرمند آهنگی ساخته بر شعر شطرنج محمد کاظم کاظمی، شاعر و منتقد ادبی. همکار ما شهباز ایرج که خود شاعر است و از دوستداران عرصه موسیقی، درباره این کار تازه می گوید: این آهنگ در واقع بر شعری ساخته شده که شاعرانش از شاعران برجسته روزگار ماست و این شعرها مخاطب زیادی داشته.
به نظر آقای ایرج، آوازخوانها معمولاً ترجیح می داده ا ند بر شعرهای عاشقانه و غزل که ماندگارترند، آهنگ بسازند، اما اگر شعر دارای مفاهیم اجتماعی و سیاسی که به دوره خاصی تعلق دارد، مانند شطرنج، خود زیبا باشد و آهنگ زیبایی هم بر آن ساخته شود، خود می تواند یک اثر را جاودانه کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر