بیانیه مشترک دانشجویان افغانستانی در ایران در واکنش به جنایات کوچی ها

بیانیه مشترک دانشجویان افغانستانی در ایران در واکنش به جنایات کوچی ها

حمله کوچی ها به مناطق هزاره نشین به پشتوانه گروههای تروریستی و حمایت آشکار و نهان برخی از حلقات سیاسی قبیله سالار در درون و بیرون دولت افغانستان که هر ساله با بهار آغاز می گردد جزئی از تقویم هزاره ها شده است. افرادی تا دندان مسلح به نام کوچی به هزاره جات حمله کرده و با ارتکاب وحشیانه ترین جنایات، حقوق اولیه بشری هزاره ها را در مقیاس گسترده نقض و جان و مالشان را به تاراج می برند. امسال بنا به اظهارات شاهدان عینی و مستندات غیر قابل انکار تجاوزات کوچیها در مقیاس گسترده تر و با بهره گیری از سلاحهای ثقیله و غیر متعارف و با عبور از مناطق تحت کنترل دولت صورت گرفته که پرده از چهره واقعی عناصر قوم گرا در دولت بر می دارد. این در حالی است که هزاره ها بنا به مدنیّت و روحیه صلح دوستی و دموکراسی خواهی، وظیفه تامین امنیت را به دولت سپرده اند.

ما دانشجویان افغانستانی در ایران علاوه بر محکومیّت شدید اقدامات تجاوزکارانه و تروریستی کوچی نماها در هزاره جات اعلام می داریم که :

1 ـ جنایات کوچیها در بهسود ، دایمیرداد، کجاب و ... تخطی از قوانین داخلی کشور بوده و بنا به اصل تساوی و برابری همگان در مقابل قانون،باید عاملان این جنایت در زودترین فرصت شناسایی،دستگیر، محاکمه و مجازات گردند.

2 ـ با توجه به شواهد متقن و غیر قابل انکار، تجاوز کوچیها با همراهی دولت و حمایت عناصر بلند پایه دولتی صورت گرفته است. این عناصر متعصب و جنایتکار باید در اسرع وقت شناسائی و به جرم تبانی، مشارکت و معاونت، در دادگاهی صالح محاکمه شوند. علاوه بر آن دولت افغانستان باید در خصوص کوتاهی در تامین امنیت و رفتار تبعیض آمیز و نابرابر با اتباع کشور پاسخگوی ملّت افغانستان و خصوصا هزاره ها باشد.

3 ـ همچنین دولت باید از بازماندگان جنایات کوچیها دلجویی کرده و خسارات وارده به آنها را جبران کند. هرگونه سهل انگاری و تبعیض در برآورده ساختن این حقوق مشروع ِ قربانیان، آسیب دیدگان و بازماندگان، بار جنایات دولت را سنگین تر کرده، تفرقه را بیشتر و جدایی میان اقوام افغانستان را افزون تر خواهد کرد.

4- ما ضمن اعلام مجدد اعتقاد خود به حفظ صلح و وحدت ملی، معقدیم که بدون رعایت حقوق شهروندی و و برابری، صلح و برادری در معرض خطر خواهد بود. و در صورت تکرار فاجعه بهسود و عدم دفع تهاجم و ممانعت از غارتگری و جنایات کوجی ها از سوی دولت، مسلما مردم هزاره علاوه بر اعتراضات مدنی نسبت به این همه تبعیض و بی مسئولیتی و حتی تبانی برخی از حلقات منسوب به دولت واکنش مناسب نشان داده و از جان و مال و حیثیت و شرف شان ضمن دفاع شایسته، بر نوع روابط خود با دولت مسئولیت نشناس تجدید نظر خواهند نمود.

5 ـ زمینهای هزاره جات برای این مردم یاد آور نسل کشیها و ستم های بسیاری است که در حقشان روا داشته شده و جزئی جدایی ناپذیر از هویتشان گردیده است.هنوز داغ سرزمین های غصب شده ارزگان و زاول و ... روح و روانمان را می آزارد. دولت باید مالکیت هزاره ها بر همه زمینهایشان را به رسمیت بشناسد. جدا کردن هر تکّه­ای از این زمینها به معنی کندن پاره ای از وجود ما و اعلام جنگ است و دفاع در جنگ حق مشروع ماست.

6- با توجه به سپری شدن عصر غارتگری، و تعهد دولت به رعایت و حفاظت از حقوق شهروندی و بشری کلیه اتباع کشور، لازم است که دولت از مجرای قانونی ادعاهای غیرقانونی و غیرشرعی و دست آویز های جعلی که بهانه غارتگری و نقض حقوق بشری مردم هزاره شده است را فورا غیرقانونی شناخته و برای همیشه آن ها را باطل و ملغی اعلام کند.

7 ـ در ادعاهای کوچی ها در مورد زمین اگر منطقی وجود می داشت تجاوز و غارت این منطق لرزانشان را باطل کرده است. دولت باید بنا به ماده 14 قانون اساسی نسبت به اسکان دائمی کوچیها در مناطق دیگری از افغانستان اقدامات عملی را در اسرع وقت انجام دهد. در غیر این صورت تکرار فجایع بهسود کاسه صبر ملّت هزاره را سر ریز کرده و همچون گذشته بیشتر از این تاب ستم را نخواهند آورد.

8 ـ اسکان کوچیها گرچه مبتنی بر تبعیض و خلاف برابری میان اتباع افغانستان است، اما سهل انگاری و غرض ورزی در اسکان کوچیها نباید باعث تملک زمین توسط اتباع پاکستان به عنوان کوچی در کشور شده و زمینه ساز سوء استفاده سیاسی و برتری قومی گردد.

9- ما از دولت - که مسئول نظم و برقراری امنیت در کشور هست- می خواهیم که به مسئولیت های خود عمل کرده و از تکرار این گونه تهاجمات، قاطعانه جلوگیری کند و اگر خود قادر به دفع این تجاوزات نیست بنا به حق مشروع دفاع از خود، مردم هزاره را که در معرض تهاجم اند مسلح سازد.

10 ـ در سالهای نخست تشکیل دولت، هزاره ها بنا به خصلت صلح دوستی و برای نشان دادن حسن نیت خود، با اشتیاق در پروسه خلع سلاح عمومی شرکت کرده و سلاحهایشان را به دولت تسلیم کردند. اما بعدتر دیده شد که دولت صادق نبوده و پروسه خلع سلاح در مناطق پشتون نشین نه تنها عملی نشده است بلکه کوچیها هزاران قبضه سلاح سبک و سنگین در اختیار گرفته اند. ما خواستار آن هستیم که پروسه خلع سلاح به صورت برابر و در مورد تمام اقوام افغانستان به اجرا در آمده و کوچیهای مسلح خلع سلاح شوند. در غیر این صورت حق هزاره هاست که برای دفاع مشروع، سلاح تهیه کرده و در برابر متجاوز از خود دفاع نمایند.

در پایان لازم به ذکر است:

هزاره ها در سالهای گذشته وفاداری و پایبندی خود به دموکراسی، قانون مداری و صلح را به اثبات رسانده و احتیاج به بازگویی افتخارات این قوم در پاسداری و صیانت از ارزشهای فوق نیست. اما این به معنای خواب زدگی و غفلت هزاره ها در مقابل شیطنت ها و سوء استفاده دیگران از نام ملّی گرایی و ارتکاب جنایت های گسترده در حق هزاره ها مانند خلق فجایع بهسود نیست. هزاره ها با چشمان باز به این ارزشها پایبند هستند اما رفتار نابخردانه و وحشیانه دیگران را قاطعانه پاسخ خواهند داد.

منبع: دانشجویان افغانستان