آسمان کابل:
سفینه فضایی ویجر 2 تا کنون 12000 روز در سفر بوده...
سفینه فضایی دلیر و با شهامت ویجر 2 ناسا تا حال طولانی ترین سفر را در تاریخ اکتشافات فضایی پشت سر گذاشته که با گذشت 12000 روز هنوز هم به راه خود در فضایی تاریک و سرد و در مرز های بیرونی منظومه شمسی ادامه میدهد. بیش از 33 سال میشود که این سفینه فضایی با ارزش و ارجمند اطلاعات بسیار مهمی در مورد سیارات بیرونی غول، خصوصیات و تقابل باد های خورشید با سیارات بیرونی را به زمین می فرستد.
از جمله دستاورد ها و کشفیات مهم و با ارزش آن کشف لکه بزرگ و تاریک نپتون و باد تندی است که با سرعت 450 متر در ثانیه (100 مایل در ساعت) در سطح آن میوزد. ویجر 2 به تاریخ 20 اگست 1977 در زمانی به فضا پرتاب شد که جیمی کارتر رئیس جمهور امریکا بود. باید گفت که ویجر 1 حدود 2 هفته قبل یعنی به تاریخ 5 سپتمر به فضا پرتاب شده بود.
این دو سفینه فضایی تا حال تنها دستگاه های ساخته دست بشر اند که به دورترین فاصله ها یعنی مرز های بیرونی منظومه شمسی یا هیلوسفیر رسیده. هیلوسفیر در واقع همان حبابی است که خورشید بدور منظومه شمسی ایجاد نموده و به وسیله آن مانع نفوذ باد های کشنده ستاره های دیگر به داخل منظومه شمسی میگردد.
مدیران مأموریت این دو سفینه انتظار دارند که ویجر 1 تا چند سال دیگر از هیلوسفیر بیرون شده و وارد فضای بین ستاره ی گردد که ویجر 2 هم در فاصله کوتاهی به دنبال آن وارد این فضای ناشناخته برای ما میشود.
با طی نمودن 21 میلیارد کیلومتر در مسیر پر خم و پیچ و با عبور از میان سیارات بیرونی این سفینه اکنون 14 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد. وقتی یک سیگنال مرکز کنترول در زمین با سرعت نور فرستاده میشود حدود 12.8 ساعت بعد به ویجر 2 میرسد.
ویجر 1 به تاریخ 13 جولای و بعد از طی نمودن 22 میلیارد کیلومتر به این سفر 12 هزار روزه خود میرسد. در حال حاضر ویجر1 بیش از 17 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد.
سفینه فضایی ویجر 2 تا کنون 12000 روز در سفر بوده...
سفینه فضایی دلیر و با شهامت ویجر 2 ناسا تا حال طولانی ترین سفر را در تاریخ اکتشافات فضایی پشت سر گذاشته که با گذشت 12000 روز هنوز هم به راه خود در فضایی تاریک و سرد و در مرز های بیرونی منظومه شمسی ادامه میدهد. بیش از 33 سال میشود که این سفینه فضایی با ارزش و ارجمند اطلاعات بسیار مهمی در مورد سیارات بیرونی غول، خصوصیات و تقابل باد های خورشید با سیارات بیرونی را به زمین می فرستد.
از جمله دستاورد ها و کشفیات مهم و با ارزش آن کشف لکه بزرگ و تاریک نپتون و باد تندی است که با سرعت 450 متر در ثانیه (100 مایل در ساعت) در سطح آن میوزد. ویجر 2 به تاریخ 20 اگست 1977 در زمانی به فضا پرتاب شد که جیمی کارتر رئیس جمهور امریکا بود. باید گفت که ویجر 1 حدود 2 هفته قبل یعنی به تاریخ 5 سپتمر به فضا پرتاب شده بود.
این دو سفینه فضایی تا حال تنها دستگاه های ساخته دست بشر اند که به دورترین فاصله ها یعنی مرز های بیرونی منظومه شمسی یا هیلوسفیر رسیده. هیلوسفیر در واقع همان حبابی است که خورشید بدور منظومه شمسی ایجاد نموده و به وسیله آن مانع نفوذ باد های کشنده ستاره های دیگر به داخل منظومه شمسی میگردد.
مدیران مأموریت این دو سفینه انتظار دارند که ویجر 1 تا چند سال دیگر از هیلوسفیر بیرون شده و وارد فضای بین ستاره ی گردد که ویجر 2 هم در فاصله کوتاهی به دنبال آن وارد این فضای ناشناخته برای ما میشود.
با طی نمودن 21 میلیارد کیلومتر در مسیر پر خم و پیچ و با عبور از میان سیارات بیرونی این سفینه اکنون 14 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد. وقتی یک سیگنال مرکز کنترول در زمین با سرعت نور فرستاده میشود حدود 12.8 ساعت بعد به ویجر 2 میرسد.
ویجر 1 به تاریخ 13 جولای و بعد از طی نمودن 22 میلیارد کیلومتر به این سفر 12 هزار روزه خود میرسد. در حال حاضر ویجر1 بیش از 17 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر