پینوکیوی جامعه ی مدنی و زنان در انتخابات شورای ولایتی

 پینوکیو شخصیتی است فراموش نشدنی در ادبیات، سینما و حتا تیاتر جهان. اصلی ترین ویژگی ظاهری او بلند شدن دماغش در هنگام دروغ گفتن بود. 

انتخابات شورای ولایتی باعث شد که یک بار دیگر سرافکنده به تاریخ کشورم و جامعه مدنی­اش نگاهی ناامیدانه داشته باشم. در دور گذشته­ی انتخابات ۲۵ درصد چوکی­های شورای ولایتی به زنان اختصاص یافته بود در حالی که در این دور ۲۰ فیصد چوکی ها به زنان اختصاص داده شده است. رسالت جامعه­ی مدنی پرچم­داری و فریادرسی است چه کوچک باشد چه بزرگ. 

این کاهش ۵ فیصدی گویای چند مسأله است: ۱. جامعه­ی مدنی افغانستان آن­قدر ضعیف است که به آگاهی کافی  نرسیده است تا بداند در چه مواردی صدایش را بلند کند و در چه مواردی نکند.۲. جامعه­ی مدنی و فعالان آن چنان مصروف انتخابات ریاست جمهوری شده­اند که انتخابات شورای ولایتی پاک از یادشان رفته است. ۳. از جامعه­ی مدنی گذشته، رسانه­ها به عنوان چهارمین پایه یا رکن یک سرزمین  به این مسأله توجهی نکردند. هر چند این پوشش ندادن نیز گویای این است که رسانه های آزاد را سیاست­ورزان تعریف می کنند نه جامعه ­ی مدنی. 4. سیاست­ ورزان کشورم نه تنها به حضور زنان در جامعه و به ویژه در سطح تصمیم­ گیری سیاسی باور ندارند که می کوشند دست­آوردهای شکننده­ ی سال­های گذشته را نیز از میان بردارند. 

جامعه مدنی نیز به پینوکیویی مبدل شده که مشخص نیست برای کی فریاد می زند.