+copyff.jpg)
نویسنده: یعقوب یسنا
وزير اطلاعات و فرهنگ كرزي از جمله وزيران غيرتي كابينه رييس جمهور است، از بس كه اين وزير غيرتي است به نوعي هر زن اين كشور را ناموسش دانسته؛ هميشه از اين بابت دلهره دارد كه غيرت ننگ و ناموسي اش را از دست نداده باشد چون تصور مي كند از زمان كه وزير شده بي عيرت نشده باشد زيرا گاهي وقت زنان خارجي ممكن است بنابه باور انساني كه از خود دارند به سوي وزير دست پيش مي كند اما وزير صاحب، هراسيده تا مبادا بي غيرت شود، دستش را با تنفر عقب مي كشد.
ناگفته نبايد گذاشت، پارلمان كشور هم بي غيرت نيست اما از زماني كه اين وزير غيرتي به وزارت رسيده است غيرت پارلمان هم اوج گرفته است.
طوري كه در اين اواخر، آژنداي جلسات پارلمان روي آوازخواني، رقص زن و در كل چگونگي حضور زن در تلويزيون آنهم در تلويزيون طلوع بود.
اين غيرت ناموسي پارلمان (با آن كه برمي گردد به مخالفت ديرينه بعضي از وكيلان با تلويزيون طلوع) با اين بهانه آغاز شد كه در جشنواره فيستيوال فلم هاي افغاني، اعضاي يكي از موسسات فلم سازي، نمايشي را اجرا كرد كه اين نمايش به اشتراك زنان و مردان يكجا صورت گرفت.
پارلمان كشور از جمله وكيلان مشخص و شناخته شده مرد، اين نمايش را بي غيرتي و خلاف معيارهاي شناخته شده غيرت ننگ وناموسي مردانه اين كشور قلمداد كرده بنابراين خواستار حذف و لغو تلويزيون طلوع شدند.
به دنبال اين آشوب غيرت پارلمان، غيرت رييس جمهور نيز برانگيخته شد و گفت: رسانه هاي خصوصي برنامه هايش خلاف فرهنگ افغاني است و افزود از جمله سريال هاي كه نشر مي شود از كشورهاي خارجي است.
محور سخن رييس جمهور هم همان نمايشي بود كه غيرت پارلمانيان را خدشه دار كرده بود مگر رييس جمهور بنا به بزرگواري كه داشت يا موقعيتش اجاب نمي كرد كه از اين نمايش يا از تلويزيون ويژه اي نام بگيرد! بنابراين در ظاهر سخن به مسايل جانبي پرداخت.
سوال اين جاست وقتي كه پارلمان و رييس جمهور نتواند توليد سينمايي وطن را بپذيرد پس چگونه اين همه رسانه مي تواند از توليد و ساخته هاي وطني برنامه هايش را پر كند؟
ديگر اين كه رييس جمهور يك كشور نتواند رقص يك سينماگر افغاني را تحمل كند چگونه توليد سينمايي وطن مي تواند رشد كند؟
مي خواهم خيلي عاجزانه از اين بزرگواران بپرسم كه در پشت بام هاي خانه شان چند ماهواره شرقي و غربي و چند خط كيبل وجود دارد؟ ملت بيچاره به اين چيزهاي خاصي كه شما داريد دسترسي ندارد ممكن فقط يك تلويزيون داشته باشند پس بگذاريد اين ملت هم باري شاد شوند! شما كه شكر جهاني شده ايد و با جهان وصل استيد، در چشم اين ملت هم اگر جرقه اي از جهاني شدن درخشيد؛ چشم اين ملت را كور مكنيد!
از زن ستيزي پارلمان گله نيست، مگر رييس جمهور آنقدر كه فمينيستان ازش توقع دارد بي غيرت هم نيست؛ از موقعي كه كرزي صاحب رييس جمهور شده، زنش در هيچ رسانه يا مراسم اجتماعي، فرهنگي و سياسي كه حتا ويژه زنان بوده ظاهر نشده است.
رقص زن هنگامي محور توجه مركزي پارلمان قرار مي گيرد كه ده ها مساله و مشكل اجتماعي و سياسي ضروري و قابل بحث در اين كشور وجود دارد.
به صورت گذرا مي توان به بي كاري، قيمتي مواد غذايي، آلودگي هوا، خشكي و مرگ و مير مواشي (شكر خدا كه خدا به موقع به داد اين ملت رسيد و بارشي را سرازير كرد و جان بسيار زنده جان ها را از مرگ نجات داد و خاطر مالداران بيچاره هم آرام كرد) مگر پارلمان و رييس جمهور، جلسه چه كه نگراني اش را هم در اين مورد ابراز نكرد. همن طور بسيار مشكلات ديگر وجود دارد كه پرداختن به آن همه، حياتي و اساسي است.
قيمت خواركي در روستاها به خاطر خشك سالي دوچند شده است و در شهر كابل قيمت يك بوجي آرد هفت سيره كه چند ماه قبل هفت صد و پنجاه افغاني بود اكنون به يك هزار و هفت صد افغاني رسيده اين در حالي است كه معاش يك مامور معولي دولتي نه از بزرگان، سه هزار افغاني است، اكثر مردم كه مامور دولت نيست و در هيچ جاي ديگر هم وظيفه ندارد همين درامد سه هزاري را هم ندارند. پارلمان دوست داشتني و رييس جهمور عزيز يك بار محور توجه تان را به مقايسه معاشي كه مي دهيد و نرخي كه در بازار وجود دارد، قرار دهيد!
پارلمان تا جايي كه به كنترل نرخ جلسه بگيرد تا بازار آزاد طبق استندارد هاي بين المللي بازار، عيار گردد. در باره از ميان برداشتن فقر و بلند رفتن سطح رفاهي زندگي مردم، رهكاري را تدبير كند؛ در تجسس اين استند كه كجا زني مي رقصد، چه مي پوشد، وارد كدام خانه مي شود و لايتناهي از همين دغدغه ها و فكرها و پرسش هاي ناگفتني ديگر ..... كه ذهن مردانه ما را مي آزارد و حسادت جنسي ما را نسبت به زنان برمي انگيزاند كه چرا اين زن در اختيار من نيست!
همين طور تا رييس جمهور، وزير اقتصاد و شاروال اش را بگويد كه به بازار و نرخ بازار توجه كنيد! مي گويد من وزير صاحب اطلاعات و فرهنگ را گفته ام كه رسانه خصوص (مراد تلويزيون طلوع و رقص يك زن است) كنترول شود.
عجيب است! مشكل اين ملت كجا؟ و توجه جكومت و پارلمان به كجا كجاي اين ملت است!
فراموش نكنيد كه كرزي صاحب بازهم خودشه كانديداي رياست جمهور مي كند و وكيل هاي پارلمان هم مي خواهند بازهم وكيل يا وزير شوند، براي همين مي خواهند از اين غيرت شان استفاده سياسي كنند، چون خوب مي دانند كه روحيه حاكم در اين كشور مردانه است.
به فكر من اگر اين حكومت دست از سر زنان بردارد و اين قدر دغدغه كه در مورد زنان دارد همين دغدغه و توجه شان را به مشكل هاي عيني و اساسي اين كشور مبذول بدارند؛ هم مشكل زنان كمتر خواهد شد و هم بسيار مشكلاتي كه دامنگير اين ملت است و اين ملت را هر آن زمين گير مي كند، حل خواهد شد.
وزير اطلاعات و فرهنگ كرزي از جمله وزيران غيرتي كابينه رييس جمهور است، از بس كه اين وزير غيرتي است به نوعي هر زن اين كشور را ناموسش دانسته؛ هميشه از اين بابت دلهره دارد كه غيرت ننگ و ناموسي اش را از دست نداده باشد چون تصور مي كند از زمان كه وزير شده بي عيرت نشده باشد زيرا گاهي وقت زنان خارجي ممكن است بنابه باور انساني كه از خود دارند به سوي وزير دست پيش مي كند اما وزير صاحب، هراسيده تا مبادا بي غيرت شود، دستش را با تنفر عقب مي كشد.
ناگفته نبايد گذاشت، پارلمان كشور هم بي غيرت نيست اما از زماني كه اين وزير غيرتي به وزارت رسيده است غيرت پارلمان هم اوج گرفته است.
طوري كه در اين اواخر، آژنداي جلسات پارلمان روي آوازخواني، رقص زن و در كل چگونگي حضور زن در تلويزيون آنهم در تلويزيون طلوع بود.
اين غيرت ناموسي پارلمان (با آن كه برمي گردد به مخالفت ديرينه بعضي از وكيلان با تلويزيون طلوع) با اين بهانه آغاز شد كه در جشنواره فيستيوال فلم هاي افغاني، اعضاي يكي از موسسات فلم سازي، نمايشي را اجرا كرد كه اين نمايش به اشتراك زنان و مردان يكجا صورت گرفت.
پارلمان كشور از جمله وكيلان مشخص و شناخته شده مرد، اين نمايش را بي غيرتي و خلاف معيارهاي شناخته شده غيرت ننگ وناموسي مردانه اين كشور قلمداد كرده بنابراين خواستار حذف و لغو تلويزيون طلوع شدند.
به دنبال اين آشوب غيرت پارلمان، غيرت رييس جمهور نيز برانگيخته شد و گفت: رسانه هاي خصوصي برنامه هايش خلاف فرهنگ افغاني است و افزود از جمله سريال هاي كه نشر مي شود از كشورهاي خارجي است.
محور سخن رييس جمهور هم همان نمايشي بود كه غيرت پارلمانيان را خدشه دار كرده بود مگر رييس جمهور بنا به بزرگواري كه داشت يا موقعيتش اجاب نمي كرد كه از اين نمايش يا از تلويزيون ويژه اي نام بگيرد! بنابراين در ظاهر سخن به مسايل جانبي پرداخت.
سوال اين جاست وقتي كه پارلمان و رييس جمهور نتواند توليد سينمايي وطن را بپذيرد پس چگونه اين همه رسانه مي تواند از توليد و ساخته هاي وطني برنامه هايش را پر كند؟
ديگر اين كه رييس جمهور يك كشور نتواند رقص يك سينماگر افغاني را تحمل كند چگونه توليد سينمايي وطن مي تواند رشد كند؟
مي خواهم خيلي عاجزانه از اين بزرگواران بپرسم كه در پشت بام هاي خانه شان چند ماهواره شرقي و غربي و چند خط كيبل وجود دارد؟ ملت بيچاره به اين چيزهاي خاصي كه شما داريد دسترسي ندارد ممكن فقط يك تلويزيون داشته باشند پس بگذاريد اين ملت هم باري شاد شوند! شما كه شكر جهاني شده ايد و با جهان وصل استيد، در چشم اين ملت هم اگر جرقه اي از جهاني شدن درخشيد؛ چشم اين ملت را كور مكنيد!
از زن ستيزي پارلمان گله نيست، مگر رييس جمهور آنقدر كه فمينيستان ازش توقع دارد بي غيرت هم نيست؛ از موقعي كه كرزي صاحب رييس جمهور شده، زنش در هيچ رسانه يا مراسم اجتماعي، فرهنگي و سياسي كه حتا ويژه زنان بوده ظاهر نشده است.
رقص زن هنگامي محور توجه مركزي پارلمان قرار مي گيرد كه ده ها مساله و مشكل اجتماعي و سياسي ضروري و قابل بحث در اين كشور وجود دارد.
به صورت گذرا مي توان به بي كاري، قيمتي مواد غذايي، آلودگي هوا، خشكي و مرگ و مير مواشي (شكر خدا كه خدا به موقع به داد اين ملت رسيد و بارشي را سرازير كرد و جان بسيار زنده جان ها را از مرگ نجات داد و خاطر مالداران بيچاره هم آرام كرد) مگر پارلمان و رييس جمهور، جلسه چه كه نگراني اش را هم در اين مورد ابراز نكرد. همن طور بسيار مشكلات ديگر وجود دارد كه پرداختن به آن همه، حياتي و اساسي است.
قيمت خواركي در روستاها به خاطر خشك سالي دوچند شده است و در شهر كابل قيمت يك بوجي آرد هفت سيره كه چند ماه قبل هفت صد و پنجاه افغاني بود اكنون به يك هزار و هفت صد افغاني رسيده اين در حالي است كه معاش يك مامور معولي دولتي نه از بزرگان، سه هزار افغاني است، اكثر مردم كه مامور دولت نيست و در هيچ جاي ديگر هم وظيفه ندارد همين درامد سه هزاري را هم ندارند. پارلمان دوست داشتني و رييس جهمور عزيز يك بار محور توجه تان را به مقايسه معاشي كه مي دهيد و نرخي كه در بازار وجود دارد، قرار دهيد!
پارلمان تا جايي كه به كنترل نرخ جلسه بگيرد تا بازار آزاد طبق استندارد هاي بين المللي بازار، عيار گردد. در باره از ميان برداشتن فقر و بلند رفتن سطح رفاهي زندگي مردم، رهكاري را تدبير كند؛ در تجسس اين استند كه كجا زني مي رقصد، چه مي پوشد، وارد كدام خانه مي شود و لايتناهي از همين دغدغه ها و فكرها و پرسش هاي ناگفتني ديگر ..... كه ذهن مردانه ما را مي آزارد و حسادت جنسي ما را نسبت به زنان برمي انگيزاند كه چرا اين زن در اختيار من نيست!
همين طور تا رييس جمهور، وزير اقتصاد و شاروال اش را بگويد كه به بازار و نرخ بازار توجه كنيد! مي گويد من وزير صاحب اطلاعات و فرهنگ را گفته ام كه رسانه خصوص (مراد تلويزيون طلوع و رقص يك زن است) كنترول شود.
عجيب است! مشكل اين ملت كجا؟ و توجه جكومت و پارلمان به كجا كجاي اين ملت است!
فراموش نكنيد كه كرزي صاحب بازهم خودشه كانديداي رياست جمهور مي كند و وكيل هاي پارلمان هم مي خواهند بازهم وكيل يا وزير شوند، براي همين مي خواهند از اين غيرت شان استفاده سياسي كنند، چون خوب مي دانند كه روحيه حاكم در اين كشور مردانه است.
به فكر من اگر اين حكومت دست از سر زنان بردارد و اين قدر دغدغه كه در مورد زنان دارد همين دغدغه و توجه شان را به مشكل هاي عيني و اساسي اين كشور مبذول بدارند؛ هم مشكل زنان كمتر خواهد شد و هم بسيار مشكلاتي كه دامنگير اين ملت است و اين ملت را هر آن زمين گير مي كند، حل خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر