یک پیشنهاد سرگشاده

دوستان گرامی! خواهران و برادران عزیز. نویسندگان محترم!

کامران میرهزار بعد از رهایی از زندان همچنان تحت فشار ریاست امنیت ملی قرار دارد تا یا از نشر مطالب خلاف نظر دولت دست بکشد یا برای شکنجه و مرگ آماده باشد. در این روزها، میرهزار در شرایط فوق العاده بدی به سر می برد و در نامه ای خطاب به یکی از دوستان روشنفکر خود نوشته است:

من ظاهرا آزاد شدم اما بواقع خير. از زندان امنيت خارج شدم و در زندان ديگری افتادم. در يک چهار ديواری که نمی توانم از آن خارج شوم. روز گذشته 3 نفر در تعقيب ام بودند که می خواستند دوباره مرا به رياست امنيت ببرند. بعد از يک نشست خبری، امروز از رياست به من تلفن زدند که به آنجا بروم. من قبول نکردم. فضای روانی بسيار سنگينی حاکم است. يک روز پس از بيرون آمدن از گوانتاناموی امنيت ملی، يک پيام تهديد به مرگ دريافت کردم. گويی کسانی ديگری هم جز امنيت هستند که در جستجوی من می باشند. واقعا جان من و همسرم در خطر مرگ است.

ما چه با دیدگاههای سیاسی آقای میرهزار موافق باشیم و چه مخالف، آزادی بیان را حق مسلم او دانسته و برخورد غیر انسانی دولت را با هر کسی از جمله او ناشایسته و محکوم می دانیم. برای اینکه بتوانیم توجه رئیس جمهور و همچنین جامعه جهانی را نسبت به آشفته بازار " آزادی بیان" جلب نماییم، نامه ای به شرح ذیل تدوین کرده ام. از شما می خواهم که پیشنهادات تان را برای اصلاح این نامه سرگشاده ارسال نموده و در نهایت آنرا امضاء فرمایید.

پیش نویس نامه سرگشاده روشنفکران، نویسندگان و روزنامه نگاران افغان به رئیس جمهور:

جلالتمآب حامد کرزی

رییس محترم جمهوری اسلامی افغانستان

نخست از همه سلام ها و تمنیات نیک خویش را توأم با آرزوی اعادهء صلح و امنیت و پیشرفت افغانستان عزیز در مسیر بازسازی و دموکراسی خدمت تان تقدیم داشته و از همین منظر توجهء شما را به امر تأمین مصونیت خبرنگاران جلب می نماییم.

جلالتمآب رییس جمهور، تفاوت عمده حکومت فعلی با حکومت های قبلی افغانستان بنا به فرمایشات مکرر شما و دیگر مسوولین دولت، قایل شدن نقش محوری برای مردم است. همانگونه که مستحضرید دموکراسی و مردم سالاری بر آزادی های مدنی استوار است و آزادی بیان رکن اساسی آزادی های مدنی به حساب می آید. شعار حکومت شما دفاع از حق آزادی بیان برای همه شهروندان افغانستان بوده و حکومت تحت اداره شما تامین شرایط لازم برای برخور داری از این حق را جزو وظایف اساسی خود می داند. با وجود ابراز چنین تعبیر و فهمی از آزادی بیان از سوی حکومت، کامران میرهزار، سردبیر نشریه الکترونیکی کابل پرس در تاریخ چهارم ماه جولای توسط نیروهای امنیتی دستگیر و زندانی گردیده و بدون هیچگونه اتهام مشخصی چهار روز را در زندان سپری نمود. آقای میر هزار مدعی اند که بعد از رهایی، از سوی مامورین ریاست امنیت ملی بار ها تهدید به مرگ گردیده است.

جلالتمآب رییس جمهور، خبرنگاران باید بتوانند در چهارچوب رعایت قانون و موازین مسلکی از حق آزادی بیان شان، آنگونه که خود شان می خواهند و می پسندند استفاده کنند اما یک نویسنده یا روزنامه نگار چگونه قادر است آزادانه بنویسد در حالی که ارگان های امنیتی با ارعاب و تهدید او را به سکوت و گوشه نشینی فرا می خوانند؟!

جلالتمآب رییس جمهور، تأمین اجرای قانون، وظیفهء دولت است و دولت باید این امر را چنان که قانون مقرر داشته است به سر رساند.

ما چه با دیدگاههای سیاسی آقای میرهزار و شیوهء کار وی موافق باشیم و چه مخالف، آزادی بیان را حق مسلم او دانسته و برخورد ضدقانونی با او و هر کس دیگر را محکوم می دانیم.

ادامه این نامه را در وبلاگ آفتاب بخوانید و در همانجا امضاء کنید

از تمام نویسندگان و وبلاگ‌نویسان تقاضا می‌شود که از آزادی بیان حمایت کنند.

پن‌لاگ افغانستان