"سنگ
ده پای لنگه" ضرب المثل هزاره گی است که در بین مردم دهان به دهان میشود.
افغانستان این سالها هم مصداق این ضرب المثل افغانی است.افغانستان از دید جامعه
بین اللمل و رسانه ها به کشور جنگ زده، فقیر، میزبان تروریستهای بین المللی و...
معروف است. در کنار اینها حوادث طبیعی هم هرازگاهی به زمین مزروعی، خانه و جان
انسانهای این وطن جاری شده و خسارات جبران ناپذیری را وارد میکنند.سیلابهای اخیر
بخوبی این مهم را آشکار نمود. درنتیجه این سیلابها تعداد زیادی از هموطنان ما
کشته، زخمی و بی خانمان شدند.
هر حادثه
طبیعی ایکه در افغانستان رخ میدهد، طبیعتا اداره ملی مبارزه با حوادث اولین ارگان دولتی است که انگشت انتقاد بسوی آن
نشانه میرود. واکنش این اداره هم معمولا قابل پیشگویی و در نوع خود جالب است.
معمولا آنها زمانی مصاحبه میکنند که عملیات امداد رسانی را شروع کرده باشند. تعداد
کمپل، غذا وغیره وسایل اولیه توزیع شده و مسئولین این اداره طبق روال همیشگی
خواهان کمکهای جهانی میشوند و میگویند که بودجه این اداره برای حوادث این چنینی
کافی نیست. بعد از مدتی همه چیز روال عادی را بخود میگیرد و نهادهای مدنی، رسانه
ها و... همه، حادثه زدگان را فراموش میکنند. و اما برخورد دگران با اینگونه حوادث
متفاوت است. بعد از هر حادثهء مشابه در کشورهای دگر، آنها بدنبال ریشه ها و عوامل
حادثه میروند، آنها را شناسایی نموده و احیانا راه حلهای ممکن را جستجو نموده و
درجهت از بین بردن آن گام میبرند. ادامه....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر