Ads 468x60px

جمعه، دی ۲۷، ۱۳۸۷

جنگ غزه و سانسور و دست سفارت اسرائیل در رسانه های آلمان

نویسنده: اختر قاسمی

وبلاگ نویسنده: از هر دری سخنی


تصاویر غیر قابل تحمل کشتار فلسطینیان نوار غزه بخصوص کودکان و زنان بیگناه در جنگ نابرابر با اسرایئل نگرانی و تنفر مرد م جهان را برانگیخته در حالیکه دولت های مدعی دمکراسی و حامیان حقوق بشر سکوت کردند. واقعا چرا باید مردم بیگناه فلسطین این طور کشته شوند؟ برای چه وچی؟ چه کسی یا کسانی مسئول این کشتار و قتل عام هستند؟ چرا اروپاییان سکوت کردند و یا اگر هم حرکتی می کنند خیلی آرام و با حوصله! چه منافع ای در این جنگ نابرابر دارند؟ آیا آلمان ها با توجه به روابط خیلی خوبی که با اسراییل دارند نمی توانند مداخله کنند تا این کشتار هرچه زودتر خاتمه یابد؟ آلمان ها از بعد جنگ جهانی دوم گویی احساس می کنند تا آخر عمر باید هر کاری که اسراییلی ها کردند یا حمایت کنند و یا سکوت! چون وحشت دارند که دوباره به آنها لقب راسیست و ضد یهود داده شود؟ آلمان ها حتی انعکاس این جنگ زشت و نابرابرو وحشتناک را آنچنان که باید در رادیو تلویزیون گزارش نمی دهند.


اتحادیه روزنامه نگاران آلمان دراطلاعیه های اخیر خود از سانسور اخبارجنگ، خطر تهدید آزادی بیان و مطبوعات و خطر لطمه خوردن دمکراسی در آلمان را بارها تذکر داد. حتی در کانال دولتی یک آلمان که قرار بود روز یکشنبه گذشته یک میزگرد بحث و گفتگو درباره جنگ غزه برگزار شود بدون هیچ دلیلی برنامه لغو شد. طبق منابع گفته شده سفارت اسرایئل از پخش این برنامه جلوگیری کرد و به طور خیلی ناگهانی یک روز قبل از برنامه بدون هیچ توضیحی در وبسایت رسمی خانم "آنه ویل" ( مجری برنامه) به جای این برنامه، برنامه جدیدی که موضوع آن موضوع روز نبوده و نیاز به زمان خاصی نداشته جایگزین شد. برنامه ای در مورد "خودکشی و منع خودکشی از دیدگاه دین!"
دیروز از طریق تلویزیون الجزیره دیدم که دهها موشک به نوار غزه که وسعتی تقریبا چهل در چهار کیلومتر دارد شلیک شد و دهها کشته دا د به کانال های آلمانی مراجعه کردم و منتظر خبرماندم با کمال تعجب دیدم که این خبر یا دومین سومین خبر است یا اینکه خیلی خبر کوتاهی ست. در حالیکه امروز برای نشستن اضطراری هواپیمای امریکایی بر روی آب حتی خبر ویژه و برنامه ویژه داشتند! ( در این حادثه خوشبختانه کسی هم کشته نشد) چه نامی میشود به اینگونه برخوردها داد؟ آیا این جنگ مبارزه با یک سازمان تروریستی ست یا جنگ با مردم بینگناه و بی دفاع است؟ امروز هم گفته شده که اسرایئل به هفتاد نقطه این سرزمین کوچک ، موشک پرتاب کرده و حتی یک بیمارستان، مقرکمک رسانی سازمان ملل و مقر روزنامه نگاران هم مورد اصابت قرار گرفته! چطور ممکن است هدف فقط مقر حماس باشد ولی در عرض دو روز به صد و سی نقطه شهر بمب پرتاب کنند و نگران مردم بی دفاع و بی گناه نباشند؟ تلویزیون ایورو نیوز در خبرهای خود از حملات اسراییل به گروه حماس خبر می دهد و خبر را طوری می دهد که گویی اسراییل هدف راکت های خود را فقط به سمت حماس گرفته و فلسطینیان بی گناه در مسیر موشک ها قرار می گیرند و به خواست خود کشته می شوند! آیا تصاویر و کلمات مفهوم واقعی خودشان را از دست داده اند که بیست روز دنیا شاهد قتل عام مردم بیگناه فلسطین است ولی اقدامی جدی نمی کنند؟ مگراین سرزمین کوچک با جمعیت یکی دو میلیونی خود برای جهان چه زیانی دارد که گویی همه به انتظار خبر پاک سازی این سرزمین از فلسطینان هستند؟ چرا کشورهای صاحب قدرت برای میانجی گری جدی تر مداخله نمی کنند؟چرا همه چشم را به مسئله غزه بسته اند؟ خیلی دردناک است! سوالی که برای من پیش آمد این بود که آیا اگر این حملات را یک کشور عربی به اسراییل می کرد آیا مسئله به همین شکل می بود و همین سکوت حاکم می بود؟


دو سه روز پیش ایمیلی از پروفسور محسن مسرت دریافت کردم با تیتر" دست سفارت اسرائیل از آستین تلویزیون کانال یک آلمان آ ر د ـ (برنامه میزگرد آنه ویل )ـ بیرون آمد." در این ایمیل آقای پروفسور مسرت از لغو برنامه بحث و گفتگو در مورد جنگ غزه در برنامه خانم "آنه ویل" نوشته بود؛ که توسط مدیر برنامه صورت گرفته بود. . خانم " آنه ویل" یکی از ژورنالیست های خوب آلمان و گردانده میزگردهای سیاسی ـ اقتصادی ـ اجتماعی کانال تلویزیونی آ ر د است که تماشاگران زیادی هم دارد. او در این برنامه از وزیر سابق امور خارجه آلمان ـ یوشکا فیشر ـ آوی پریمور ( سفیر سابق اسراییل در آلمان) که درآلمان به عنوان یک صاحب نظر مسائل مربوط اسراییل و خاور میانه آشناست. خانم سمیه فرهات ناصر( پروفسور دانشگاه در فلسطین و فعال صلح) ـ آقای روپرت نودک ( دکترای فلسفه ، ژورنالیست معروف و مدیر سابق رادیو دویچلند فونک و یکی از فعالین کمک به پناهندگان جنگ ویتنام) ـ دانیل بارنبوین ( پیانیست و رهبرارکستر که دارای ملیت های فلسطینی ـ اسراییلی ـ آرژانتینی و اسپانیایی ) دعوت کرده بود تا در مورد مسئله جنگ غزه بحث و گفتگو کنند. اما با وجود اینکه برخی از این مهمانان از کشور های خود و یا کشور دیگری که ساکن بودند به خاطر این برنامه به آلمان سفر کرده بودند ولی این میزگرد بدون ارائه دلیل لغو شد. آقای مسرت در ایمیل بعدی که به شکل یک نامه سرگشاده به مسئولین تلویزیون دولتی آلمان و خانم آنه ویل نوشته بود و بسیاری از شخصیت ها و افراد از آلمان و دیگر کشورها هم آن را امضا کرده بودند خواهان توضیحات مسئولین تلویزیون آلمان در مورد لغو برنامه ش و همچنین برگزاری برنامه در هفته آینده شده بود. خانم آنه ویل در توضیح کوتاهی لغو برنامه را عدم تازه و به روز بودن موضوع دانست! مسئول برنامه هم در تماسی با نویسنده نامه دلیل لغو برنامه را مسائل دیگر و نه مسائل سیاسی دانسته و گفت ما اجازه نمی دهیم که دیگران برای ما تصمیم بگیرند که برنامه ای را برگزار یا لغو کنیم! نفود اسراییلی های طرفدار رژیم فعلی اسرایئل در مطبوعات آلمان خیلی چشمگیر و باورنکردنی ست. و حتی در میزد گردها ی مختلفی که گاهی در مورد مسائل خاورمیانه در کانال های مختلف آلمان برگزار می شود هیچوقت از کارشناسان ایرانی که مخالف سیاست اسراییل هستند دعوت نمی کنند. حال این سوال مطرح می شود که واقعا مسئله جنگ غزه از مسئله خودکشی که یک مسئله همیشگی و بدون تاریخ مصرف است مهمتر بوده؟
هم اکنون وزیر امور خارجه آلمان سفری به خاورمیانه کرده تا درمورد جنگ غزه با مصر و اسراییل و فتح مذاکره کند. عده ای از شخصیت های برجسته علمی ـ سیاسی ـ هنری آلمان به همراه اوولین اشت گالنسکی دختر هاینس گالینسکی بنیان گذار مرکز یهودیان آلمان بعد از جنگ جهانی دوم (که از منتقدین برجسته سیاست اسرییل در آلمان است) و پروفسور مسرت در نامه ای سرگشاده به وزیر امور خارجه آلمان خواهان دخالت آلمان در پایان دادن هرچه زودتر این جنگ شدند. و آنها متذکر شدند که وزیر امور خارجه آلمان به عنوان واسط باید با حماس که یک طرف این جنگ است مذاکره کند گرچه اسراییل خواهان مذاکره با حماس نیست. آنها به این مسئله تاکید کردند که بدون مذاکره و توافق با حماس این منطقه به آرامش نخواهد رسید.

شاید گوش کردن به ترانه این خواننده انسان دوست امریکایی میشایئل هرت در مورد غزه کمی آرامش بخشد:

ترانه خواننده امریکایی در مورد غزه

وبسایت میشاییل هرت خواننده امریکایی

با آرزوی صلح و دوستی در جهان و نبود هرگونه جنگ و خون ریزی
اختر ـ کلن

هیچ نظری موجود نیست: