توسعه پایدار و نقش جوانان در توسعه پایدار در افغانستان، بخش دوم

در این بخش دنباله ی بحث را می گیرم و به بخش اقتصادی و حضور و نقش جوانان در توسعه پایدار افغانستان از رهگذر اقتصاد می پردازم. هر چند، آمار و ارقام دادن و تحلیل اقتصادی برای بیرون رفت از چالش های اقتصادی کار من نیست و بیرون از دایره ی این مقاله، گر چه حتا اقتصاددانان جهان را بیرون رفتی ندارند، می باشد.

فرصت های اقتصادی فراوانی در کشور ما وجود دارد؛ فرصت هایی چون سرمایه گذاری در بخش معادن، سرمایه گذاری در بخش محیط زیست و منابع طبیعی، سرمایه گذاری و کار در عرصه کشاورزی، ساخت کارخانه های صنعتی تولیدی (تولید در هر زمینه)، سرمایه گذاری در زمینه برق و بندهای آب، و در کل سرمایه گذاری در زمینه های زیرساخت های اقتصادی کشور.

اما پرسش اینجا است که سهم جوانان در این راستا چیست؟ جوانان به خاطر دسترسی کمتر، و گاه عدم دسترسی، به منابع پولی و سرمایه گذاری، با وجود پیشنهاد طرح ها و ایده های عالی، نیرو و اندیشه هایشان ره به جایی نمی برد و تلف می شوند.

چند راه پیشنهادی برای جوانانی که علاقمند به توسعه پایدار از رهگذر اقتصاد هستند. هر چند، راه ها ممکن است ساده به نظر برسند، اما بسیار دشوار خواهند بود.

1.      با وجود از میان رفتن اعتماد و باور جمعی به یکدیگر، سازمان های خاص اقتصادی جوانان که در آن مرکزیت به دست جوانان باشد ایجاد گردد. این سازمان ها در کنار تولید اندیشه های اقتصادی و بازاری، می توانند زمینه های کاریابی را فراهم سازند.

2.      کاریابی، کارآفرینی و زمینه سازی برای کار توسط جوانان برای جوانان

3.      استخدام جوانان به عنوان نیروی کار متخصص و کارشناس

4.      زمینه تحصیل دانشجویان در رشته های اقتصادی

5.      زمینه سازی و ارائه فرصت های تحقیقی و مالی برای جوانان در عرصه ی اقتصاد

6.      ایجاد باشگاه های جوان اقتصادی

7.      پوشش خبرهای اقتصادی توسط جوانان و ایجاد باشگاه های خبری جوان اقتصادی

8.      برگزاری سمینارهای علمی اقتصادی برای درگیرسازی هر چه بیشتر جوانان در عرصه های سازنده ی اقتصادی

9.      ایجاد شبکه های جوانان برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور از طریق حضور جوانان مانند "گروه اقتصادی جوانان افغانستان"، "جوانان اقتصاددان موفق" و غیره

چالش های جوانان در عرصه ی اقتصادی بی شمارند. اما به صورت عموم می توان بیکاری، وجود روابط بر ضوابط در یافتن کار، عدم پشتیبانی از طرح های اقتصادی جوانان، عدم اعتماد به جوانان به عنوان مدیران و گردانندگان موفق جامعه، دخیل بودن و جو زده بودن بیش از حد جوانان کشور در دنیای سیاست، وابستگی زیاد به پول ها و کمک های خارجی و از این دست باعث شده تا جوانان کمتر دارای اندیشه خلاق باشند. اقتصاد از دست جوانان بیرون رفته چرا که زمینه های نامبرده شده در بالا عرصه را بر آنها تنگ کرده است.

به دنبال راه های تازه بودن، آموزش خلاقیت و منتقدانه اندیشی نیز از جمله راه هایی است که می تواند جوانان را در عرصه های اقتصادی و زمینه های پول سازی درگیر سازد.