سمینار تجربه حقوق بشر در افغانستان ابتکاری برای ترویج ارزش های مدنی و حقوق بشر

گزارش از: زمان رجبی

عکس ها از: یوسف وارسته 

خانه فرهنگ افغانستان، به ادامه فعالیت های فرهنگی و مدنی خویش اولین سلسله سمینارهای تجربه حقوق بشر در افغانستان را با همکاری موسسات تحصیلات عالی ابن سینا، کاتب، غرجستان، موسسه فرهنگی در دری، روزنامه هشت صبح، موسسه جامعه باز و کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان برگزار کرده است. این سلسله سمینارها در سه نشست که هر کدام به موضوعات مختلفی میپردازند ،برگزار می گردد. اولین نشست این سلسله سمینارها با عنوان حقوق بشر در افغانستان در تالار موسسه تحصیلات عالی ابن سینا  به روز پنجشنبه ،هشتم جدی برگزار شد. در این نشست داکتر غلام حید علامه و استاد علیرضا روحانی از موسسه تحصیلات عالی ابن سینا و سید علی حسینی استاد حقوق موسسه تحصیلات عالی کاتب پیرامون جنبه های مختلف حقوق بشر اعم از تاریخچه، تیوری ها و وضعیت حقوق بشر در افغانستان صحبت نمودند.

استاد سید علی حسینی اولین سخنران این سمینار در مبحث خویش با عنوان فلسفه حقوق بشر و تیوریهای آن حقوق بشر را از دیدگاه های نظریه پردازان مختلف بررسی نمودند و به طور خلاصه این موضوع را مطرح نمودند که امروزه حقوق بشر به عنوان مجموعه ای از حق های حقوقی در سطح بین المللی مطرح میشوند که دولتها تضمین کننده آن حقوق می باشند. این حقوق قواعد حداقلی هستند که برای زندگی شرافتمندانه بشر و حفظ کرامت انسانی می بایست رعایت شده و دولتها ضامن اجرای آنها باشند. هر چند افغانستان در راه رسیدن به دموکراسی و شکوفایی اولین سند حقوق بشری به نام قانون اساسی افغانستان را تهیه و تنظیم کرده است اما همچنان سطح آگاهی مردم و حتی دولت افغانستان نسبت به حقوق بشر در سطح بسیار پایینی قرار دارد. به همین لحاظ، دولتمردان نیازمند مطالعه دقیقتر تیوری های حقوق بشر جهت افزایش آگاهی خویش نسبت به این موضوع هستند تا بتوانند آگاهی عامه مردم را در رابطه به موضوع حقوق بشر افزایش دهند.

در ادامه این نشست داکتر غلام حیدر علامه جایگاه حقوق بشر در افغانستان را بررسی نموده و اینکه قانون اساسی افغانستان با احترام به اعلامیه جهانی حقوق بشر تهیه و تنظیم شده است را بسیار حایز اهمیت دانستند. او معتقد است که در فصل دوم قانون اساسی، تمامی حقوق مردم افغانستان اعم از منع تبعیض قومی، زبانی، سیاسی، جنسیتی، مذهبی و دینی، حق زندگی و حق آزادی تمامی اتباع، برابری های حقوقی در مقابل قانون و آزادی اندیشه و مذهب به رسمیت شناخته شده اند. جرایم ضد بشری به عنوان یکی از جرایم غیر قابل بخشش در قانون اساسی افغانستان آمده و عدم داشتن این جرایم یکی از شرایط کاندیداتوری برای پست های مهم دولتی محسوب میشود. حتی ماده های 69 و 78 قانون اساسی به مجریان قانون اجازه پیگرد و مجازات ریاست جمهوری و وزاری کابینه را نیز داده است. او به طور کلی اینگونه نتیجه گیری میکند که حقوق بشر در قانون اساسی افغانستان جایگاه بسیار بالایی داشته ولی مشکل اساسی عدم پیش بینی مکانیزم های پیگرد قانونی در صورت نقض حقوق بشر توسط اتباع است. نویسندگان قانون اساسی توانسته اند به خوبی حقوق بشر را در این قانون جای دهند اما هیچ مکانیزم یا شیوه مجازاتی  را برای ناقضان حقوق بشر پیش بینی نکرده و ننوشته اند.

در بخش پایانی این نشست استاد علیرضا روحانی ، مشاور ارشد کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان درباره تاریخچه شکل گیری نهادهای حقوق بشری و اعلامیه های حقوق بشری که تا اکنون تهیه و منتشر شده اند ، صحبت کرده و همچنان به معرفی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان پرداخت. به گفته او کمیسیون حقوق بشر افغانستان بعد از قطعنامه سال 1992 سازمان ملل که به "اصول پاریس" نیز مشهور است که در آن مکانیزمهای ملی حقوق بشری در آسیا بحث شده است، ایجاد شده و تا اکنون به عنوان یک نهاد مستقل به فعالیت خویش ادامه میدهد. این کمیسیون از تمامی اصول و قواعد مندرج در اصول پاریس تبعیت میکند. وظایف اصلی این کمیسیون را در سه ساحه میتوان خلاصه کرد: 1) آموزش و ترویج و نهادینه سازی حقوق بشر 2) نظارت از وضعیت حقوق بشر در سطح ملی و 3) تضمین کننده حقوق بشر در کشور از طریق وادار ساختن دولت به اجرا و رعایت این حقوق. 

خانه فرهنگ افغانستان هدف از برگزاری این سلسه نشست ها را ترویج آگاهی و دانش حقوق بشر و ارزش های مدنی  و دموکراسی را در بین مردم و به ویژه جوانان و دانشجویان و فعالان مدنی بصورت علمی و اکادمیک عنوان میکنند و از تمام نهاد های مدنی و فعالان حقوق بشر میخواهند تا با استفاده از امکانات دست داشته شان برای نهادینه ساختن ارزش های دموکراسی و جامعه مدنی مثل برگزاری این سلسه نشست ها از هیچگونه تلاش دریغ نورزند. این نهاد آمادگی همکاری همه جانبه خویش را برای تقویت فعالیت های فرهنگی و مدنی در بین نسل جوان اعلام مینماید.

دو نشست بعدی از این سلسله سمینارها در  دو پنجشنبه دیگر 15 و 22 جدی سال روان در تالارهای موسسات تحصیلات عالی غرجستان و کاتب روی موضوعات چون جنسیت و حقوق بشر و آزادی بیان و حقوق بشر به ترتیب برگزار خواهد شد.

معدن حاجیگک، روزنه جدیدی برای تحول اقتصادی و اشتغال در افغانستان

محمداسحاق فیاض

سرانجام پس از سال ها انتظار استخراج از معدن آهن حاجیگک را دو شرکت کانادایی و هندی برنده شدند و زمینه برای استخراج آهن از این معدن فراهم گردید.

حاجیگک بزرگترین معدن آهن در کشورما است که ذخایر آن را بیش ازدو ملیارد تن آهن برآورد کرده اند که ۱۶ کیلومتر طول و ۵۵۰ متر عمق دارد. براساس تخمین های اولیه، استخراج تمامی آهن موجود در این معدن، به ۱۸۰ سال زمان نیاز دارد و یکی از بزرگترین معادن آهن افغانستان به شمار می رود و با توجه با استخراج بسیاری از معادن شاید این معدن بزرگ ترین معدن آهن جهان نیز به شمار برود که تا کنون دست نخورده باقی مانده و استخراج نگردیده است. اما اکنون وزارت معادن افغانستان اعلام کرده که کارهای مقدماتی استخراج از معدن بزرگ آهن حاجیگک، در بامیان تا دو ماه دیگر آغاز خواهد شد.
در طول ده سال گذشته شرکت های مختلف خارجی آمادگی خود را برای استخراج معدن آهن حاجیگک اعلام کرده بودند، براساس گزارش وزارت معادن افغانستان طی کمتر از دوسال گذشته ۲۱ شرکت خارجی از کشورهای مختلف آمادگی خود را برای استخراج معدن آهن حاجیگک اعلام کرده بودند که در خواست آنها به مزاییده گذاشته شد تا در یک رقابت آزاد بتوانند امتیاز استخراج آهن این معدن را بدست آورند.

براساس شرایطی که این وزارت برای مزاییده تعیین کرده بود، در دور اول مزاییده که در ۱۶ سنبله سال جاری برگزار گردید، از ۲۱ شرکت ۶ شرکت پیشتاز شناخته شدند و بقیه شرکت ها همه از چرخه رقابت حذف شدند. شش شرکتی که پیشنهاد نهایی خود را ارائه کرده بودند، شامل دو شرکت هندی، یک شرکت آمریکایی یک شرکت کانادایی و دو شرکت ایرانی می گردید. سرانجام پس از یک ماه و نیم بررسی و تحقیقی که وزارت معادن در مرد پیشنهادهای شش شرکت یادشده انجام دادند، وزارت معادن افغانستان خبرداد که شرکت های هندی و کانادایی برنده مزاییده استخراج معدن آهن حاجیگک شده اند این شرکت ها عبارتند از: یک کنسرسیوم هندی که شامل شرکت های “سایل” و” آفیس کو” می شود وشرکت” کیلو گولد منس” کانادایی هستند.

برای خواندن کامل این نوشته اینجا کلیک کنید.

سیمینار علمی تجربه حقوق بشر در افغانستان

خانه فرهنگ افغانستان برگزار میکند:

  سیمینارعلمی" حقوق بشر در افغانستان"

حضور همه  شما نهاد های ملی و بین المللی ، نهاد های مدنی و فرهنگی ، فعالان حقوق بشر، رسانه ها و فرهنگیان و دانشجویان و بلاگ نویسان ارجمند را گرامی میداریم.

با سخنرانی

  داکتر غلام حیدر علامه      

 استاد سید علی حسینی      

 استاد علیرضا روحانی       

 

پنجشنبه 8 جدی- 1390، ساعت 1 الی 3 عصر

تالار موسسۀ تحصیلات عالی ابن سینا ، روبروی مسجد عمرجان قندهاری، پل سرخ

 

یادی از آبی میرزا یا گل صد برگ مالستان

کاوه غرجی

برای نوشتن یک متن درست وتحقیقی درمورد موسیقی محلی ویک هنرمند صاحب سبک ،شناختن نظریه های موسیقی وادبیات انتقادی ، تاریخ موسیقی محلی ومحیط اجتماعی که موسیقی درآن خلق شده است خیلی ضروری است. امامتاسفانه من نه آگاهی کافی ازهنرموسیقی دارم ونه ازتاریخ موسیقی محلی هزاره گی تا بتوانم انطورکه شایسته وبایسته این هنرمند شیرین صدا که صدایش تنها صدای دنبوره وسرود نیست،بلکه طنین کوچ و زندگی ، شادی وسرافرازی ، درد و رنج وجدایی است چیزی بنویسم.

من به موسیقی محلی علاقه دارم اما به خاطرمهاجرت های پی درپی و دلایلی دیگری تا سال 2006 به جزشنیدن اسم آبی میرزا یا “دل آرام”و شنیدن اهنگ های چندی ازسرورسرخوش و داود سرخوش -موسیقی هزاره گی نشنیده بودم. اما کلکسیون بزرگی ازآهنگ های محلی روسیه وقزاقستان دارم که با زندگی واقعی این مردم ارتباط مستقیمی دارد.

برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.

اسطوره ی حذف و سانسور

سوگنامه ای برای مرگ گیلگمش در فضای مجازی بلاکفا در سیطره ی جمهوری اسلامی ایران

روی دو ساق لبان مرتعش آب
بوسه زن و بیقرار و تشنه و تبدار
ناگه درهم خزید راضی و سرمست
جسم من و روح چشمه سار گنه کار (فروغ فرخزاد)

درود به روح فرزانگانی ایرانی؛ فروغ فرخزاد، صادق هدایت، احمد شاملو، سهراب سپهری و… که پس از مرگ، چهره های سیاسی شدند؛ به تعبیر سهراب سیاست برای آنان همان باربرهای سبک و خالی می نمود. اما فضای هراس انگیز نظام که از خالی گی درون اش می هراسد؛ همه چیز را سیاسی کرده است. این سیاسی شدن همه چیز برای این است که نظام از خانه های خالی خویش می ترسد و با هرچه، طوری نگاه می کند که گویا برای نظام افشاگر و براندازنده، تمام می شود.

ایران، سهم بزرگ در فرهنگ بشری دارد؛ سهمی که تاثیرش بر اسطوره، ادیان و فرهنگ ملل مشهود است. آزادی ادیان در ایران باستان به دو هزار و سه صد سال پیش از میلاد، در دوره ی امپراتوری هخامنشیان برمی گردد. این بینش های بزرگ و جهان بینی های ادیان شمول و انسان شمول؛ طرح ایران را به عنوان معرفت در تفکر ملل به وجود آورد که امروز نظام جمهوری اسلامی بی هیچ تاملی، این طرح بزرگ را به مصرف می رساند. اگر آن پیشینه ی انسانی و فرهنگی طرح بزرگ ایرانی نبود؛ این نظام برای جهانیان معادل القاعده و طالبان در افغانستان بود. اما جهانیان پیشداوری معرفتی که از ایران دارند؛ این پیشداوری بر این نظام سایه می اندازد. یعنی ایران، ظرف زیبایی است با مظروفی که با آن ظرف ارتباطی ندارد.

میشل فوکو اگر زنده می بود آیا هنوز هم تحت تاثیر این رژیم قرار می گرفت یا برداشت اش را در باره ی این رژیم عوض می کرد! کاش فوکو زنده می بود و می دید که بی تامل برداشت قهرمان، از این رژیم داشته و این رژیم به فرهنگ و کهن نمونه های انسانی ایران باستان ارتباط ندارد بلکه دارد معرفت تاریخیی که ایران در تفکر بشر داشت؛ آن را می بلعد.

برای خواندن ادامه نوشته اینجا کلیک کنید.

بامیان یکی ازمناسبترین مکانها برای ورزش سکی درافغانستان

بامیان در فصل زمستان نیز جاذبه های جلب سیاحین خارجی و داخلی را داشته و کوه پایه های همیشه پربرف بابا مکان مناسب ازسوی اسکی بازان، برای این ورزش و سرگرمی شناخته شده است.

جزئیات بیشتر در این باره را دراینجا بخوانید.

براستی چرا؟!!

تاریخ دوباره ورق خورد و دگربار مظلومیت اقلیتها را همچون گذشته دردبارشان بازگو کرد.پاسداران حاکمیت استبدادی شیوه ای جدید را در تطبیق تبعیض و بی عدالتی پیش گرفته اند؛و هر روز بیش از پیش ،اقلیتهای مظلوم وبی پناه این مرز وبوم ،درد توهین وتحقیر وقتل عام را با تمام وجود ،بیشتر و نزدیکتر لمس میکنند.بی رحمی وقساوتی مرموز به اوج رسیده است وبازار کنیزی وغلامی مدرن گرم است.تخریب ،تمسخر،نسل کشی و انکار هویت وموجودیت اقلیتها کثرت یافته وشخصیتهای سیاسی واجتماعی آنان مترود ومنزول اند،چه رسد به زنان ،دختران وکودکان معصوم که طور عمده وپرچون قربانی میشوند و فریاد رسی ندارند چراکه سیاست مبتذل سیاست بازان دغل ومنفعت طلب چنین اقتضا میکند.سیاست قتل وتجاوز وبردگی!

سیر وتفحص در اوراق تاریخ خونبار افغانستان شیوه دیکتاتوری استبدادی فردی وخاندانی را به اثبات میرساند؛چه در دوران نظام شاهی(قتل عام بیش از 62% نفوس هزاره توسط عبدالرحمن مستبد وخونخوار،سیاست قتل و کشتار دسته جمعی وانفرادی و ایجاد فضای رعب و بربریت توسط نادرشاه وپس از وی دورۀ اختناق و وحشت مشهور محمد هاشم خانی) ،چه پس از استقرار اولین دولت جمهوری تا حال که هنوز هم شاهد تکرار و اعمال سیاست قتل ،غارت ،نسل کشی،ایجاد رعب ووحشت و ترور شخصیتهای اجتماعی ،فرهنگی وسیاسی اقوام بویژه اقوام بظاهر اقلیت ومظلوم افغانستان میباشیم؛سیاست ترویج فقر ،بیکاری،وحشت وناامنی که تأمین کننده منافع بلی گویان وتاجران سیاسی است.ونتیجه ای جز ناتوانی دولت کنونی ندارد آنگونه که دلخواه دیگران است.

دولتی که پشتوانه مردمی ندارد واز هر گونه دغدغه فکری در راستای دولتداری شایسته، فارغ و آزاد است؛طالبان متنوع وروز افزون ،راه را بر مردم بی دفاع بسته واز اعمال هر گونه ظلم وبی حرمتی به آنان ابا ندارند.

آیا ایجاد رعب و وحشت ،نسل کشی اقلیتی خاص ،قتل عامهای دسته جمعی همچون کشتار اخیر کودکان وزنان بی دفاع،سیاستی نیست که مراد حکام مستبد وخوتخوار پیشین بوده است؟ و ما پس از قرنها شاهد تکرار دوباره آن هستیم؟

اگر نیست چرا مدافعان حقوق بشری ومروجان دموکراسی وآزادی دم فروبسته اند؟چرا دولت منتخب مردم هیچ تحرکی نشان نمیدهد ،مگر بی اهمیت جلوه دادن کشتار بیرحمانه صدها شهروند مظلوم و بی دفاع نشانگر صحه گذاشتن بر چنین اعمالی نیست؟

آیا خواسته دولتمردان ناتوان ما ،قتل عام زنان و کودکان محروم این مرز وبوم است که جانیان دغل چنین اعمالی را "برادر" خطاب نموده وکمر همت بر مصالحه با آنان بسته است؟

آیا در قبال چنین اعمال وحشیانه ،محافظه کاری اهانت آمیز دولتمردان نسبت به مردم زجر دیده افغانستان خونین سینه شایسته است؟ برای ممانعت از نسل کشی وکشتار زنان وکودکان بی دفاع هیچ راهی وجود ندارد بجز سکوتی مرگبار ورقت انگیز؟

چرا نباید دولت در کنار ملتی واحد ویکپارچه قرار بگیرد ودر شکوفایی ارزشهای ملی نکوشد تا بر قربانی شدن بیش از پیش اقوام رنجدیده این سرزمین خاتمه بخشد؟

این سؤالی است که در ذهن فرد فرد جامعه به معمایی لا ینحل مبدل شده است.براستی چرا؟!!!

                                                                "سیمای هزاره"

هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان- روز شنبه، دهم دسمبر2011

روز شنبه دهم دسمبر، مصادف با روز جهانی حقوق بشر، هفته حقوق بشر – رسانه ها و آزادی بیان، از سوی موسسه جامعه باز، سفارت فرانسه و انستیتوت فرانسه در افغانستان به همکاری اداره همکاری های انکشافی سوئیس، کاشانه نویسنده گان، دفتر سازمان ملل، روزنامه هشت صبح، بنیاد آرمان شهر و سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها، افتتاح شد.

در این مراسم آقای اولاویه هانوره به نماینده گی از سفارت فرانسه، از حضور میهمانان، ابراز خشنودی کرد و گفت، سفارت و انستیتوت فرانسه، خوشحال هستند که میزبان، برنامه هفته حقوق بشر – رسانه ها و آزادی بیان هستند.

پس از صحبت های آقای هانوره، ویدئویی کوتاه از فعالیت های رسانه ای که کار خبرنگاران را در شرایط دشوار، نشان می داد به نمایش گذاشته شد و پس از آن خانم زهرا مبتکر، رئیسس سازمان جامعه باز در پیوند با هفته حقوق بشر، صحبت کرد.





خانم زهرا مبتکر، گفت: سازمان جامعه باز هر سال، اقدام به برگزاری هفته حقوق بشر با موضوعات گوناگون، می کند و امسال بنا به دو دلیل، تصمیم گرفته اند تا با موضوع رسانه ها و آزادی بیان، این هفته را برگزار کنند. اولین دلیل این است که هر سال در بزرگداشت از روز جهانی حقوق بشر، برنامه های مختلفی در سرتاسر افغانستان، برگزار می شود؛ اما رسانه ها و خبرنگاران به بخشی از قربانیان حقوق بشر پیوسته اند؛ اما به این مساله پرداخته نشده است.

و دلیل دیگر این است که نقش رسانه ها در پوشش خبری رویدادهای حقوق بشری، به نقشی کمرنگ مبدل شده است و ما تصمیم گرفتیم تا با وارد کردن و درگیر ساختن خبرنگاران با روز جهانی حقوق بشر، گام هایی در به پوشش خبری مسائل حقوق بشری برداریم.



خانم مبتکر، اولین رسانه آنلاین حقوق بشری را افتتاح و بخش های مختلف این رسانه را معرفی کردندکه خانم مبتکر نشان دادند که ویب سایت، شامل بخش هایی ویژۀ، گزارش های مولتی مدیا، آرشیف عکس و صدا و هم چنین قسمت هایی مختص به زنان- کودکان- قربانیان جنگ- مهاجران و... است و همچنین لینک بسیاری از نهادها و رسانه های حقوق بشری داخلی و خارجی، در این رسانه، گنجانده شده است که تمامی خبرنگاران و علاقه مندان می توانند با ارائه اسناد موثق و رعایت قانون رسانه هاو احترام به ارزش هایی چون آزادی بیان، گزارش ها و اسناد حقوق بشری را به این ویب سایت، ارسال نمایند.

همچنین خانم مبتکر، از دوره آموزشی روزنامه نگاری ویژه بانوان و عکاسی خبری به مدت یک هفته در همزمانی با هفته حقوق بشر – رسانه ها و آزادی بیان، درانستیتوت فرانسه، خبر دادند.

پس از صحبت های خانم مبتکر، آقای صدیق الله توحیدی، دیده بان رسانه ها در افغانستان، پیرامون وضعیت آزادی بیان، به ایراد سخنرانی، پرداختند. آقای توحیدی با اشاره به خبرنگاران قربانی در طی ده سال اخیر، گفتند: در بسیاری موارد، منصوبین حکومتی، عامل تهدید و فشار بر رسانه ها هستند.

آقای توحیدی، چالش های امنتیتی، حقوقی، مالی و عدم درک لازم از کار رسانه ای را از عواملی یاد کرد که به عنوان اساسی ترین مشکلات، در راه آزادی بیان، قلمداد می شوند.



آقای فهیم دشتی، مدیر مسئول هفته نامه کابل نیز، در رابطه با نقش رسانه ها در ترویج ارزش های حقوق بشری صحبت کردند، با باور آقای دشتی، کارهای حقوق بشری رسانه ها، بیشتر جنبه پروژه ای دارد و در غیر آن، رسانه ها علاقه مندی به پوشش رویدادهای حقوق بشری ندارند؛ زیرا دست اندرکاران رسانه ها و خبرنگاران، خود باور به حقوق بشر، ندارند و تنها زمانی می توان، انتظار پرداختن به موضوعات حقوق بشری توسط رسانه ها را داشت که باورسازی در کارکنان رسانه ها، به وجود بیاید.

آقای نجیب شریفی نیز در ارتباط با سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها، صحبت کرد و یادآور شدند که در برنامه هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، این سازمان، دو اسلاید تصویری در خصوص خبرنگاران قربانی و همچنین یک فیلم در ارتباط با زندگی اجمل نقش بندی، مترجم و خبرنگار کشته شده افغان را به نمایش خواهند گذاشت.

پس از پایان صحبت ها، اولین نمایشگاه عکس ویژه کارهای رسانه ای، افتتاح شد.

بیانیه مشترك دانشجویان افغانستانی در ایران

بیانیه مشترك دانشجویان افغانستانی در ایران
در محکومیت کشتار ناجوانمردانه عزاداران حسینی در روز عاشورا در کابل، مزار شریف وقندهار

سلام بر حسین (ع) و شهدای قهرمان کربلا

به راستی که نام حسین(ع) و یاد آن حماسه جاودانه که در کربلا خلق کرد نه تنها با گذشت زمان به دست فراموشی سپرده نشد، بلکه هر روز که می¬گذرد حقانیت وی آشکارتر و ذلت و شقاوت دشمنانش مسجل تر از قبل می¬گردد.
در روزگار حساسی که افغانستان عزیز در آن به سر می برد و اتحاد و یکپارچگی از حیاتی¬ترین دغدغه¬های دلسوزان این مرز و بوم به شمار می¬رود و در شرایطی که اشاعه فرهنگ و مرام عاشورایی و حسینی در بین اقشار مختلف می¬تواند روح نجات بخشی در کالبد بیجان و خسته کشور بدمد؛ دشمنان ملت و استقلال افغانستان دست به جنایتی هولناک زده و طی اقدامی ناجوانمردانه عاشقان و عزاداران سرور و سالار شهیدان را در روز عاشورا و در هنگام برگزاری مراسم اتحادبخش و پرفیض عزاداری در شهرهای کابل، مزار شریف وقندهار هدف حملات تروریستی و کوردلانه خود قرار دادند.
ما دانشجویان افغانستانی در ایران ضمن عرض تسلیت به ملت غیور افغانستان و اعلام مراتب انزجار از جنایت خونین عاشورای 90 و عوامل جنایتکار آن، این واقعه را به شدت محکوم نموده مراتب ذیل را در همین ارتباط قابل اشاره میدانیم:
1- بر همه گان روشن است که عاملان این جنایت، دشمنان دین مبین اسلام، ملت افغانستان ومخالف ایجاد صلح پایدار وسربلندی افغانستان عزیز می باشند، واین اقدام نه تنها از جایگاه رفیع نهضت عاشورا در نزد مردم افغانستان ذره¬ای نکاسته بلکه بر حقانیت و اهمیت پایبندی به آموزه¬های آسمانی حسین (ع) و یارانش صحه گذاشت.
2- این اقدام بر خلاف خیال خام و ساده¬لوحانه عاملان آن نه تنها باعث ایجاد شکاف و اختلافات مذهبی در کشور عزیزمان نخواهد شد بلکه با هویدا کردن چهره واقعی و نیت پلید جنایتکاران و حامیان آنها خرد دشمن شناسی مردم را تقویت کرده و ملت شریف افغانستان را بر علیه آنها متحد خواهد ساخت.
3- کشور پاکستان با باز گذاشتن دست گروه¬های اخلال¬گر در امور افغانستان و عدم اعمال محدودیت بر آنها نه تنها که پایبندی خود را به حسن همجواری و پیمان های بین¬المللی زیر سئوال برده بلکه روابط عمیق تاریخی دو ملت را تحت¬الشعاع مصالح و بازیهای سیاسی کوتاه مدت نموده است. این نکته در بلند زمان به سود هیچ یک از دو کشور دوست و برادر نخواهد بود.
4- حکومت افغانستان نیز در برخورد با این گروههای دهشت افکن و محدود و کنترل کردن عملیاتهای آنها در داخل افغانستان و همچنین اعمال فشار بر حامیان و تمویل کنندگان این گروهها ناتوان بوده و باید این نکته را در نظر داشته باشد که ملت افغانستان در کنار تحمل زیادی که از خود نشان می¬دهند در قبال برخی کوتاهی¬ها بسیار سخت¬گیرانه برخورد خواهند کرد.
5- برای بستگان و خانواده های محترم شهدا از خداوند متعال صبر جزیل مسئلت نموده، جامعه دانشجویان افغانستانی در ایران را درغم خود شریک بدانند.

با آرزوی افغانستانی آباد، آزاد و سربلند
دانشجویان افغانستانی در ایران
قوس 1390
منبع: www.m-fada.org

شکایت نامه فرهنگیان و فعالین مدنی ولایت بامیان

به نام خدا

شکایت نامه فرهنگیان و فعالین مدنی ولایت بامیان

   به ریاست محترم اداره مستقل ارگانهای محلی ج.ا.ا !

      چنانچه میدانید که مردم بامیان به عنوان مردم صلح دوست و مدنیت خواه در ده سال اخیر نسبت به سایر ولایات کشور پیشگام بوده و درعرصه تحکیم وحدت ملی و حمایت از قانون کشور از هیچگونه تلاشی دریغ نورزیده است که شما به عنوان مقام مسئول در جریان هستید، حاکمیت اولین والی زن، محو مبارزه با مواد مخدر، اشتراک در لحظات نخستین پروسه دایاگ و دی دی آر و اخیراً آغاز اولین مرحله و نخستین گام در عرصه انتقال مسئولیت از معدود تلاشهای است که میتوان عنوان مشت نمونه خروار بدان اشارتی داشته و قابل تذکر بدانیم که هیچ بامیانی سد راه حاکمیت قانون، تحقق دموکراسی وحکومت عادلانه نشده است.

      و از سوی دیگر ماده ششم قانون اساسی کشور، دولت و مکلفیت آنرا اینگونه صراحت بخشیده است:

     " دولت به ایجاد یک جامعه مرفه و مترقی براساس عدالت اجتماعی، حفظ کرامت انسانی، حمایت حقوق بشرو............مکلف می باشد.

       با این اوصاف قابل ذکراست که به تاریخ 10/9/1390 نبی نام که باشندۀ ملاغلام و قبلاً باشنده یکی از مغاره های بامیان است به عنوان شهروندبامیانی و یکی از کراچی وانان شهر بامیان فعالیت داشته و کمایی روزی می نموده است از سوی پدر، بادیگارد ودریور معاون ولایت بامیان که در حقیقت برادر معاون می باشد وبا حضور داشت ودستور شخص معاون ونیز مداخله یکتن دیگر از افراد پولیس در حمایت از تیم معاون والی بامیان توسط قنداق تفنگ و مشت لگد مورد لت و کوب و اذیت و آزار قرارگرفته است. در نحوه این ستم شواهد عینی ومدارک دیگری ازاین قبیل موجود می باشد که حاکی از مظلومیت این شهروند بامیان بوده و اعمال ظالمانه منسوبین مقام معاونیت ولایت بامیان در مغایرت با مواد مندرج 22، 24، 26، 27 و 56 قانون اساسی کشور را به اثبات میرساند.

      و اما آنچه که مایه نگرانی ما امضاء کننده گان این ورق به عنوان شکایت شده است، این است که زمامداری و انتساب کسانی که احترام به قانون نداشته و خویشتن را بالاتر از حکومت قانون باور نموده اندبه عنوان مجریان قانون دراین ولایت که موجب هر گونه اخلال در نظم عامه پنداشته شده و بی ثباتی حاکمیت قانون را بر ما آشکار و محرز می سازد ودر ضمن هیچگونه مفیدیت در راه تحکیم و ثبات قانون ندارد وما به عنوان شهر وندان بی دفاع هر لحظه بیم جان خویش داریم.

     لذا طی همایش آرام و مسالمت آمیز در روز های جمعه و شنبه مورخ 11و12 قوس 1390 دست یازیدن به هر گونه زور آوری و اقدامات خود سرانه در جهت آزار شهروندان از سوی متخلفان قانون رامحکوم نموده و از شما ودیگر مقامات مربوط توسل جسته ایم تا باعزل و مجازات عاملین ازین دست ،مطابق احکام قانون مارا کمک نموده و دستان ستم را از ما کوتاه سازید تا باشد که در پرتو تصریحات احکام قانون به زندگی شهروندی خویش ادامه داده و چونان رعیت آرام و مسالمت خواه  دولت را در اجرآت آینده امداد رسانیم.

    در اخیر پیشاپیش از همکاریهای دلسوزانه شما سپاسگزاری نموده وتوفیقات مزید در اجرای تصریحات قانون و ثبات آن از خداوند دادگر برای تان تمنا می نماییم.

با احترام ودرود بر آنانیکه طریق هدایت پیش گرفته اند!

فرهنگیان وفعالین مدنی بامیان

12/9/1390

کاپی به:

1.       معاونت دوم ریاست جمهوری دولت ج.ا.ا. 

2.       کمیسیون مستقل حقوق بشر

3.       دفتر سازمان ملل متحد (UNAMA)

4.       ولایت بامیان

5.       شورای ولایتی بامیان

6.       کمیسیون سمع شکایات پارلمان کشور

7.       کمیسیون سمع شکایات سنا (مشرانو جرگه)

8.       دفتر حمایه از سکتور عدلی وقضای مقیم بامیان (JSSP)

9.       پولیس اتحادیه اروپا مقیم بامیان(European Union Police, Afghanistan)