قبل از آنکه پیرمرد برود! یا یادی ازاستاد رهنورد زریاب ،زر ادبیات افغانستان!

می خواستم قبل از این مقدمه ای بنویسم اما هر چه فکر کردم دیدم هیچ چیز بهتر از حرف رک و راست نیست ومن هم بی هیچ مقدمه ای می روم سر اصل مطلب!
چند نفر را در افغانستان داریم که دلش –فقط دلش ونه دلی که در جیب است و نه دلی که هر جای دیگری هست - برای افغانستان ،مردم یا فرهنگ افغانستان می تپد؟
چند نفر را داریم که تذکره شان پاک است .چند نفر را داریم که می شود به احترمشان از جا بر خاست و با افتخار برایشان کف زد.
چند نفر را داریم که می شود با خیال راحت افسار فرهنگ این مردم را بدستشان داد ومصطمین باشیم که به جای درستی می برند!
در لیست من تعدادشان متاسفانه بسیار کم است ،کمتراز آن چیزی است که فکرش را می کردم واستاد در لیست خیلی ها ست وچون ما شرقی ها آادم هایی هستیم که همیشه چشممان به گذشته است ومنتظر می شویم که چیزی را از دست بدهیم تا بعد برایش بزرگداشت بگیریم وتاسف بخوریم ویا بعد از واقعه است که اعتراض می کنیم و فریاد می کشیم.
من به سهم خودم توطیه ترور استاد زریاب را محکوم می کنم و به احترامش که زرادبیات افعانستان است تعظیم بلند بالایی می کنم!