Ads 468x60px

سه‌شنبه، تیر ۱۶، ۱۳۸۸

یک هفته از خاموشی ژیلا گذشت


یک هفته از خاموشی ژیلا گذشت

وقتی آهنگ " تو امید من تو پناه من" یا آهنگ " آمده ای دیر باز زود چرا می روی" را می شنوی و یا هم ‏آهنگ " ازغمت ای نازنین عزم سفر می کنم" را به خاطر می آوری، آواز گیرای ژیلا بانوی زیبا، متین و ‏مهربان ترا چند دهه به عقب باز می گرداند تا زمانی را به یاد آوری که این هنرمن محبوب و همراه با استاد ‏خیال هر جمعه شب در رستورانت خیبر کنسرت داشتند.‏



سال های که از جنگ و ویرانی خبری نبود و آهنگ های عاشقانه و زیبای ژیلا و خیال صدها ‏شنونده را به وجد می آورد.‏
ژیلا اولین بار به کمک استاد خیال به رادیو راه یافت. استاد خیال اساسات موسیقی را به ژیلا ‏آموخت و ژیلا در مدتی کمی توانست با پشتکار و تلاش و همکاری استاد خیال در مدت زمان ‏کمی خودش را به قله شهرت برساند.‏
بعد از خانم پروین، ژیلا را می توان از پیشگامان آواز خوانی زنان افغان به حساب آورد. ژیلا ‏توانست با صدا و ادای شیرین و هنرمندانه خود مکتبی را بنیاد گذاری کند که بعد ها زنان آواز ‏زیادی در افغانستان از آن پیروی کردند.‏
درمیان زنان آواز خوان افغان ژیلا به خوش صدایی مشهور است، معاصران او کمتر چنین ‏صدایی داشتند. احمد ظاهر که خود در میان آواز خوانان مرد در افغانستان به آوازخوان حنجره ‏طلایی معروف است، آرزو داشت آلبوم مشترکی با ژیلا داشته باشد.‏
اما مرگ نا بهنگام احمد ظاهر این مجال را نداد و آلبوم مشترک این دو آواز خوان خوش صدا به ‏دو آهنگ محدود شد.‏
ژیلا در سفری که با استاد خیال و جمعی دیگر از هنرمندان افغانی به هند داشت، آهنگ ‏مشترکی را با " محمد رفیع" یکی از مشهور ترین آواز خوانان هند، اجرا کرد که بعد ها بارها ‏وبارها از رادیو افغانستان پخش شد.‏
ژیلا جز گروهی بود که برای نخستین بار در تور هنری در شمال افغانستان شرکت کردند و ‏مردم برای اولین هنرمندانی را که صدای آنها را از رادیو شنیده بودند از نزیدک دیدند. استاد ‏خیال، مددی، آرمان پروین و نسیم جز این گروه بودند.‏
سرانجام در بیست و هشتم ماه جون 2009 از اثر ابتلا به سرطان در آمریکا وفات کرد.‏
ژیلا سالها پیش افغانستان را ترک کرد و بعد از ترک افغانستان سکوت کرد، او با آن که ‏سالهای طولانی را در غربت به سر برد اما دیگر آواز نخواند، آلبوم جدیدی بیرون نداد و حتی در ‏محافل هنری نیز کمتر دیده شد.‏
هرچند بانو رخشانه و سارا زلاند نیز گوشه عزلت گزیدند اما ژیلا خاموش ترین آنها بود.‏
یکی از آخرین خاطرات ژیلا مصاحبه با رادیو بی بی سی است که درست دو روز قبل از مرگ ‏او انجام شد.‏

هیچ نظری موجود نیست: