بز کشی به شیوه پاکستانی

نویسنده: نورحسین حیدری

بحران در روابط ایران و ایالات متحده امریکا بر سر مسئله هسته ای در روزهای اخیر شدت یافته و گمانه زنیها حاکی از قریب الوقوع بودن حمله امریکا با ایران است.ایالات متحده امریکا برای حمله به ایران ناگزیر است از خاک افغانستان یا عراق استفاده کند.اگر چه رهبران این دو کشور صریحا استفاده از خاک آنان برای حمله به ایران را رد کرده اند ولی شواهد و قرائن، وارد شدن افغانستان به طور نا خواسته در این معادله دشوار را به وضوح نشان میدهد.

به نظر میرسد توافق ضمنی ایالات متحده با افغانستان و عراق حاصل شده و موضع گیری آنان برای رد این موضوع، بیشتر جنبه نمایشی دارد.

البته غربیها تمایل چندانی برای استفاده از خاک افغانستان برای حمله امریکا به ایران از خود نشان نمیدهند ولی این خطر وجود دارد که این سناریو، افغانستان را وارد بازی خطرناک دیگری کند که بار دیگر ملت افغان ، تاوان انرا باید بپردازد.

متهم شدن ایران از سوی رهبران افغانستان و عراق به مداخله در امور داخلی کشورشان چراغ سبز این دوکشور به امریکا، برای عملیاتی کردن تاکتیک زور علیه ایران است.

اگر چه پس از مانورهای نظامی ایران و ایالات متحده امریکا تب تند تهدیدهای اخیر از سوی هر طرف را کمتر کرده اما وقوع چنین حادثه ای دور از واقعیت نیست.

از طرف دیگر پاکستان که در حمایت از گروه طالبان و طالبسازی نسبت به چند ماهه اخیر در وضعیت دشواری قرار گرفته و سیاست مخفی و زیرزمینی این کشور در قبال افغانستان رو نما شده است ، تغییر سیاست و نزدیکی به ایران، دشمن دیرینه امریکا در منطقه را در دستور کار خودش قرار داده است.

دستگیری و تحویل عبد الحمید ریگی برادر عبد المالک ریگی یکی از مخافان ایران به این کشور ، همسوئی پاکستان و ایران در مقابل امریکا را نشان میدهد.

پاکستان که خودش را در وضعیت باخت – برد میبیند ، برای خروج از بحران و به خاک رساندن پشت حریف دیرینه اش و مسکوت گذاشتن ادعاهای کهنه زمامداران افغان در مورد خط دیورند، از فرصت طلائی پیش آمده به نفع خودش سود خواهد برد.

بنابراین بیطرفی و دوری افغانستان از این جنگ احتمالی ، انتظاری است که ملت ما از رئیس جمهور و تیم همراهش دارد.