مترجم: نذیر جان
منبع: تایمزآنلاین
عبدل 21 ساله و محصل دانشکده حقوق میباشد، درسهای استاد را مکمل یادداشت میکند، کارخانگی را در موقع تهیه میدارد و میخواهد در آینده استاد شود. او برای استادان و هم کلاس هایش یک نمونه از استعداد عالی است.
عبدل صرف طرفدار طالبان نیست بلکه او عضو تیم مخفی طالبان در دانشگاه کابل است که ادعای داشتن صد ها عضو را دارد و میتوان این حرکت را علامت جدید نگرانکننده توسعه نفوذ طالبان خواند.
عبدل میگوید: " در دوران طالبان امنیت و عدالت بود و قیمت ها به این اندازه بالا نبود. در آن دوران این قدر فساد هم وجود نداشت. حالا پول های زیادی کمکی به افغانستان میاید ولی ناپدید میشود. ما میخواهم کشور خویش را آزاد سازیم، این مقامات را کنار بزنیم و برای مردم خود کاری دست و پا کنیم".
طبق گفته های عبدل و یک عضو دیگر تیم، تیم دانشگاهی آنها جنگ نمیکند ولی در صورتیکه رهبران شان بخواهند، آماده اند تسلیح شوند. طبق گفته هایش، تا هنوز 9 محصل دیگر را عضو ساخته است و میگوید که او هیچگاهی انتحار نمیکند چراکه در اسلام ناروا است لیکن تا دم مرگ مبارزه میکند.
تیم دانشگاهی طالبان واضح میسازد که چگونه نفوذ آنها ماورای مرکز حمایوی سنتی شان در جنوب به طرف مهمترین نهاد تعلیمی در قلب کشور گسترده میشود. این همچنان نشان میدهد، طالبان چگونه از جوانان تحصیلکرده افغان و هم از دهقانان فقیر و بیسواد که اکثریت نیروهای جنگی شانرا شکل میدهد، سربازگیری میکنند. همزمان، این اشاره یی به دو دسته گی میان طالبان است، گروهی افراطی منکر مدرنیته که مردم را هدف قرار میدهد و گروه معتدل که خواهان انکشاف اما مخالف حضور نیروهای خارجی است.
عبدل میگوید سال پار پس از گذشت یکماه از آمدنش از منطقه در دانشگاه کابل از طرف یک نماینده طالبان جذب گردید. وی شرح میدهد یکی از انگیزه یی عضویت در گروه طالبان، بمباردمان قریه شان در ولایت پکتیا در شرق کشور از طرف قوای ناتو بود که منجر به مرگ 25 نفر به شمول خویشان اش گردید.
جاوید محصل دانشکده ادبیات، پس از سه ماه اقامت در دانشگاه، بعداز آنکه از مرگ یک زن 19 ساله در قریه شان در ولایت خوست به اثر حملات نیروهای امریکای کشته شد، متأثر گردیده، عضویت گروه طالبان را گرفته است. او میگوید تا هنوز 16 محصل دیگر را عضو شامل نموده است.
جاوید و عبدل میگویند که آنها هویت رهبر دانشگاهی شانرا نمیدانند به خاطریکه تیم طوری تنظیم شده که از افشای هویت عضو به عضو دیگر جلوگیری میگردد. جاوید 25 ساله میگوید: "تمام چیز نهایت مرموز است. هر عضو فقط یک یا دو عضو دیگر را میشناسد وبس. ما به خاطریکه هیچگاهی تجمع نمیکنیم، تعداد اعضای تیم را نمیدانیم، اما تعداد به صدها میرسد و هر روز انکشاف میکند."
تعدادی از استادان و شاگردان دانشگاه از موضوع اظهار آگاهی کردند ولی از بحث بالای آن با یک گزارشگر خارجی امتناع ورزیدند. عبدالعظیم نوربخش سخنگوی دانشگاه موجودیت فعالیت طالبان را در فضای دانشگاه را پذیرفت ولی از توقف آن از طریق دانشگاه اظهار عجز کرد. او میگوید: "ما سعی میکنیم تا به محصلین تفهیم کنیم که راه درست را انتخاب کنند در صورتیکه آنها عضویت سازمان سیاسی یا مذهبی را حاصل میکنند، کار خود شان است، دولت میتواند اقدامات را عملی کند."
وزارت داخله میگوید که آنها مراقب دانشگاه جایکه فعالیت های سیاسی منع است، میباشد، اما تا هنوز تیم دانشگاهی طالبان را یک مشکل جدی نمی پندارند. یک سخنگوی وزارت داخله، حکیم آشور میگوید: "ایدیولوژی اینها با کسانیکه در مقابل دولت میجنگند تفاوت دارد. اینها محصلین عادی هستند و کدام تهدید محسوب نمیشوند."
عبدال و جاوید میگویند آنها طرفدار طالبان که مردم را میکشند، انتحار میکنند و مکاتب را آتش میزنند، نیستند. این طالبان توسط پاکستان کمک میشوند. "ما همرا طالبان واقعی هستیم که فقط نیروهای خارجی را هدف قرار میدهند."
آن دو میگویند که رهبران شان هنگامیکه شریعت را معرفی میکنند، مخالف موسیقی، فلم، طول ریش مردان و تحصیل زنان نیستند. و استدلال میکنند، هیچ چیزی در دوران رئیس جمهور کرزی و جامعه ملل تعدیل نشده، اینها چیزی جز فساد در افغانستان به ارمغان نیاوردند. جواد میگوید: "در جریان 7 سال هیچ کار درست انجام نشده. جامعه ملل به خاطر تأمین صلح و ثبات نیامده بلکه آمده تا کشور ما را ویران کنند و مسلمانان را بکشند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر